السير الى العدم

اخذنا من بعضنا الكثير اخذنا من وقت بعضنا اكثر اصبحنا محور حياتنا.
وكان لابد لذلك ان يتغير لايهم القرار لمن لاتهم موافقتنا او رفضنا فى الحقيقه ان ذلك الاندماج لابد ان ينتهى.
لكن لن نفترق فورا فالخطه اكبر من ذلك بكثير فهى تعتمد على العقد والهواجس والغموض ايضا فهو سيد الموقف وبتلك الطريقه سنعيش غرباء داخل ذلك الفراغ بداخلنا.

لامقاومه من جانبنا لاشئ كأننا سائرون فقط وحينها تمتزج رغبتنا بارادتنا بقدرنا ولن نفعل شئ

                            

على شفا الانهيار

لماذا اشم رائحته تاتينى من كل جانب تملأنى بشعور مريع يضعنى على شفا الانهيار-ولا وقت لدى- انت ايضا تشمه لكن لاتريد ان تخبرنى يجب على ان اتفائل ولا افكر بتلك الطريقه لكن لااستطيع انه يحاوطنى حتى فى كوب النسكافيه اتحدث معك وبالساعات فى كلام لاجدوى منه يفضحنى ولا يسترنى لكن لا اهتم واستمر فى الكلام باسترسال عجيب وفى النهاية انهار تماما لاجدوى ايضا من كتابة هذا الكلام لكن اكتبه بدلا من ان انفجر لا استطيع ان اهرب منه. 

لكنه انتشر ليس حولى فقط لكن فى البلدة كلها.

اراكى عندما استيقظ من النوم اعرف انك تشعرين بالضيق منى اخبرينى من سيذهب اليك ذهب كثيرين.لازال باقى اشخاص اخرين؟ اخبرينى من هم.

اذا اردتى ان تاخذيهم لاتاخذيهم معا اجعلينى اعتاد على فراق احدهما ثم افعلى ما شئت. 

نعم اعتقدت انى اكرهك لكن ستظل بعض الذكريات السعيده بيننا ساظل وساكون انا بسببك.انت لااشعر برغبة فى عتابك اريد فقط ان اعرف.مللت الانتظار فى هذا الجو الكئيب انت ايضا لاتحبه.اذا خلصنا منه لااستطيع الاحتمال اكثر من ذلك لاانا ولاهم اسمع صوتك وخطواتك كما انت واراك واشم ريحتك.

اما انت فلك الحق ان تكرهنى بعد السخف الذى نطقت به الذى يشى بتشوهاتى النفسيه لكن اعرف انك ستكون بجانبى فى هذه الفتره ولن تكرهنى ولا اعرف السبب.

موجوعة جدا وماكان على ان اكتب هذا.

لكم :"لاتتركونى الان لم استعد بعد".

قتلته بدلا من ان يعيش كذبه

قررت ان تعطى له قبلة الحياة قبل ان تقتلة بدقائق معدوده جعلته يعيش اجمل لحظات حياته وهى تكتب بكل ما اوتيت من برود تفاصيل نهايته على يديها جعلته يتوهم انها تحبه وهى كانت امامه كحجر لا ينطق ولا يهتز جعلته يشغف بها حبا وينتظر المزيد ثم قتلته بعد ان خدره حبها

اكاذبه هى ام قاتلة ؟؟

احسنهما سئ 

لكنها بررت فعلتها لكل معارفها :"قتلته بدلا من ان يعيش كذبه" .

حلم انت فيه !!!!!

انا شفتك فى الحلم كنت تايه وضايع بتدور على حاجه معرفش ايه هى .. وانا كنت بدور عليك عشان اساعدك بس كل ما كنت بلاقيك كنت بتغضب وتسيبنى وتمشى بس انا مكنتش بيأس وكل لما كنت بتسيبنى كنت بدور عليك تانى .. بس فى وقت تعبت واتضايقت وقعدت اعيط .. انت جيتلى وطبطبت عليا وقولتلى ان انت حتفضل معايا ومش حتسيبنى ابدا وقلتلى كمان ان احنا لما بنسيب بعض ونرجع تانى ده احسن لينا انا مفهمتش احسن فى ايه بس صدقتك 

انت سيبتنى بعدها ليه؟؟؟؟ 

طب انت حترجع تانى ؟؟؟؟

فتاة فى بلد الوحوش

منذ بدات العيش فى بلد الوحوش اصبحت تخاف من كل شئ حولها تخاف من الوحوش وتخاف من الحياة واصبحت دائمة الاكتئاب

وكان همها ان تتخلص من تلك المدينة المرعبة هى ومن معها من البشر

 لكنها عندما راته اعتقدت فى بادئ الامر انه بشر مثلها وعندما اصبحوا اصدقاء لم تمانع فهى كانت معتقدة خطا انه يختلف عنهم

حتى عندما عرفت انه وحش وليس بشر استمرت فى صداقتها معه حتى لو بدافع التجربة لكن عندما بدأ يلعب بها ويخيفها مثله مثل باقى الوحوش لم تمانع فى اول الامر لانة اقنعها ان هذا لعب ليس اكثر وانه لن يؤذيها

لكن بعد ان طال الامر رات الامور بوضوح فهو وحش وليس بشر ويتصرف كما تتصرف الوحوش

وعندما حاولت ان تنهى صداقتهما رفض بشده وشكل نفسه بشر ولعب معها كالبشر لكنه رجع الى هيئته الاصليه بعد وقت قصير 

هى تريد ان تتركه وتترك بلد الوحوش وتعود لبلد البشر لكنها لا تستطيع وهى ايضا خائفة

أنا كنت شئ و صبحت شئ ثم شــئ

فى احدى حيواتى كقطة -على الارجح- كنت اعيش فى الحسين وكنت اكل ما يفيض من البشر الذين كانوا يشمأزون منى -على الارجح ايضا- لكن فى شهر لا اعى ماهيتة كنت اجد صنوف كثيرة من البشر تاكل كلها فى وقت واحد ويرمون لى اكل كثير وبعد ان اكل كل ما لذ وطاب كنت اسير فى تلك الشوارع التى احفظها عن ظهر قلب ويخترق اذنى ذلك الصوت الملائكى وتلك الموسيقى الالهيه كنت استمع لها وكانى افهمها وكنت اتمنى لو اصير انسان ولو ليوم واحد لانضم لهؤلاء الصوفيين بادائهم الجميل

بالامس  عندما استمعت مرة اخرى له -وانا فى حياتى هذه- شعرت بالحنين الى تلك الايام التى كنت فيها قطة .ام لم اكن ؟؟؟!!!!

الكلمات البلهاء فى مواجهة السخف المسلح

فى هذا السخف المختلط بالدماء اصبح الكلام لا معنى له ولا مجال كمهرج فى مدينة التعساء يتراقص فى بلاهة امام الحضور الحزين تتراقص الكلمات امامى فى بلاهة مطلقة تبا لها ولكل الحروف والارقام ايضا وكل شئ تعلمناه وقتها نسوا ان يعلمونا ان قوة الغضب المجنون هى الحل امام شلال السخف الساقط من اعلى 

فلننسى الكلمات ونطلق العنان لقوى الغضب تحركنا فلننسى الكلمات ونتحرك كحشود صامتة تعرف جهتها وهدفها نتحرك لنقتلع مصدر السخف ونوقف نهر الدماء بفيضانة الذى يجرف الطيب دون الخبيث 

فلننسى الكلمات 

غرق مكتبة الاسكندريه ثانية

ينظم العاملين بمكتبة الاسكندريه تظاهرات من بعد ثورة 25 يناير الى الان داخل مقر عملهم بالمكتبه وذلك اعتراضا على سياسات المكتبه وملفات الفساد الموجوده بها والتى طالت رؤسائها من فساد مالى وادارى وبدأوا طوال عام واكثر فى تنظيم وقفات احتجاجيه كما تضامن معهم طلاب جامعة الاسكندريه فى عام 2011والى الان وهم مستمرون فى تظاهرهم 

واوضح احد العاملين بالمكتبه الخطوات والاهداف من تظاهرهم فى اول الامر من خلال مقال على موقع الفيس بوك بعنوان ورقة عمل للثوره فى اتجاه المكتبه http://on.fb.me/HWrHy0 وذلك فى بداية دعوتهم للتظاهر 

وخلال عام باكمله بعد ان تفاوضوا مع الاداره لكنهم لم يجدوا منهم الا التاجيل والتعنت وقمع العاملين المطالبين بتطهير المكتبة تجدد دعوات التظاهر من اجل ذلك مما افضى الى ان اسماعيل سراج الدين رئيس المكتبه يخضع للتحقيقات الان وذلك بضغط العاملين بالمكتبه 

وجائت اخر دعوه للتظاهر بالامس وتمتد على مدار يومين وحشدوا لها من خلال دعوه تبادلوها على موقع التواصل الاجتماعى فيس بوك  http://on.fb.me/IgOGFX وذلك استكمالا لمطالبهم واعتراضا منهم على السياسات المستخدمه ضد العاملين بالمكتبه كما دعا اليها ايضا مجموعه من العاملين بالمكتبه من خلال ما كتبوه على صفحاتهم الشخصيه http://on.fb.me/HWXCP0 وتضامن العشرات مع تلك الوقفه مرددين الهتافات المندده بالفساد وباسلوب الاداره القمعيه http://bit.ly/JooKeS  http://bit.ly/JYr738 http://bit.ly/JiZtDR http://bit.ly/JYr738 
ان دعوة العاملين بمكتبة الاسكندريه لن تهدأ الا بعد ان تطهر المكتبه من سارقيها حفاظا منهم على صرح حضارى كبير لن يستقيم بما فيه من فساد تضامنوا مع العاملين بمكتبة الاسكندرية من اجلنا ومن اجلهم

كلام ولد عم حديت

استعد جديا للخناق حاسه انى عايزه اتخانق مع كل الناس اللى ضيقونى فى يوم او حتى فكروا يضايقونى وبعدها انهار نفسيا من البكاء-حاجه كده تعملى شبع من البكى سنين قدام- 

بستعد عشان قال ايه اخد خطوات مهمه وحاسمه فى حياتى مش عارفه حتنتهى على ايه-بس ممكن جدا كالعاده-تنتهى للاشئ تنتهى لانى ارضخ للامر الواقع 

فى حاجات فى حياتى لسه بقى مخدتلهاش اى قرار زى ان حياتى تبطل تعتمد على ناس ملهاش اى لازمه او انى احب ناس بشده بس هما مش كده بالنسبالى 

ابطل اسيب الناس تتدخل فى حياتى تحت اى مبرر او لاى غرض ابطل اتصرف بعشوائيه اتصرف غلط مع ناس صح واتصرف صح مع ناس غلط 

اضيف لنفسى اوبشن البراده واحيانا الطناش 

ابطل احس ان انا مش مهمه فى الدنيا ومحتاجه ناس عشان تفعل اهميتى 

ابطل ادى اهميه لكل حاجه ولكل حد

 وحتى ابطل اكتب عشان فى ناس حتقرا اكتب عشان انا عايزه اكتب

مش بتدعى ان انا ملاك بس انا نفسى بقى اشيل العيوب والمميزات اللى فيا واحط العيوب والمميزات دى

عايزه اعمل "ريستارت" لحياتى او اغيرلها "ويندوز" خالص حتى عايزه "ادلت" كل الافكار اللى فى راسى الجيد منها والسئ وبالمره "ادلت" الاشخاص من ذاكرتى 

وتبعا بقى لنظريه البقاء للاوسخ انا عايزه ابقى كده بما انى مش قادره اموت يبقى ابقى بقى مش حيبقى "لاموت ولا خراب ديار"

قرفانه لدرجه القرف ومش عارفه حتى انا بكتب الكلام ده ليه بس اكيد لو غيرت حاجه فى حياتى ححس ان الكلام ده هو الدافع ولو مغيرتش كالعاده حيبقى كلام ابن عم حديت 

وكتبته وحنشره من غير ما يكون له اى فايده اصلا بس ممكن مثلا اعتبره "تودو ليست" لحياتى...............

مذكرات لزمن قادم

اخذت نفسا عميقا من سجائرها بعمق سنين عمرها التى قضتها وحيده تذكرت ما يقارب العشرة اعوام قضتها وحيده فى العشرة اعوام الاخيره اتمت الخمسين عام تقريبا ربما اكثر ليس تبعا للاوراق الرسمية لكن تبعا لعداد نشاطها وانطلاقتها التى مر عليها زمن طويل اصبح عمرها يقاس ما قبل العشرة اعوام وما بعدها 

ما قبل العشرة اعوام كان بداخلها طاقه هائله للموت فى سبيل افكارها ومبادئها كانت تعيش فى سجنها الاسرى تريد ان تخرج منه وتحلق بعيدا لكن بعد ان تخلصت من هذا القيد الاسرى تحن له الان وبشده حتى وان بقيت فيه مسلسله الايدى والارجل والعقل ايضا فهو ارحم من وحدتها الموحشه الان تذكرت بعد ان توفى والدها وتاكدت وقتها انها تخلصت من كل مشاكلها وخرجت للدنيا بعمر جديد لتكمل نضالها من اجل افكارها لكنها وجدت كل شئ قد تغير اماكنها المفضله تغيرت اصدقائها المفضلين تباعدوا لم يعودوا كما كانوا فى البدايه نظر اليها الجميع على انها جديده فى تلك الحياه لكنها استسلمت للامر الواقع وقررت ان تكمل ما بدأته 
لكن الان بعد ان لحقت والدتها بوالدها اصبح كل شئ روتينى حتى افكارها واحلامها ومبادئها حتى كتابتها اصبحت روتينيه توقف الناس عن قرأة كتابتها يعرفون مسبقا ما ستكتبه ستكتب عن وحدتها وكابتها وان لا شئ جديد يحدث واذا زادت كابتها ستهدد بالانتحار لكنها لن تفعل ذلك اصبح الناس مسبقا يعرفون ما ستقوله يهربون منها كثيرا ويشفقون عليها احيانا تذكرت كل ذلك وهى تحدق فى الفراغ تجلس فى شقتها لا احد سواها هى وسجائرها وخيبة املها 
راجعت نفسها -بعد فوات الاوان- ادركت انها لو احبته مثلما احبها وقبلت ان تتزوجه لكان الامر اهون كثيرا الان على الاقل كانت ستجد احد معها يطمئن عليها تذكرت كيف كان حبه لها كبيرا وكيف انها كانت متبلده المشاعر امامه الان تتمنى لو لم تفعل ذلك لم تكن تحلم فى شبابها ان تنتهى مثلها مثل اى فتاه تتزوج وتنجب اولاد وتكمل مسيرة الحياة كابائها واجدادها كانت ترفض ذلك وبشده لكنها الان تتمنى لو كانت فتاه طبيعيه مثلها مثل اى فتاه او اى انسان تكمل مسيرة الحياه على الاقل تحققت احدى امانيها الاتنتهى نهايه تقليديه امسكت بهاتفها وطلبت رقمه ردت عليها فتاه فسالتها عنه قالت لها انه غير موجود انهت المكالمه قبل ان تسالها الفتاه عن اسمها انتابها شعور قاتل بالغيرة والاكتئاب كالعاده فتحت الكمبيوتر وجدت صوره ومعه فتاه جميله ايقنت انها هى التى ردت عليها اخذت تتامل ملامحها  انها اجمل منها بكثير وواضح جليا انه يحبها حد الجنون وهى ايضا ظهر شبح ابتسامه على وجهها فهى تعلم جيدا انه يستحق فتاه تحبه مثل تلك الفتاه 
بكت بشكل هستيرى وتمنت ان تعود بها الايام للوراء كانت ستدرك وقتها الاشياء الجميله التى حولها


بعد حوالى شهر كما حددها الطبيب الشرعى وجدوها ملقاه فى شقتها بجانبها هذه الورقات وسكين حاد قطعت به شراينها 
تاثر الكثير بالحادثه لكن لم يمر وقت طويل كانوا قد نسوها

تانى قصيقصه

كلنا نولد باجنحه لكن منا من تقطع له الدنيا اجنحته 

ومنا من يبقى يدافع حياته كلها حتى لا يبفقد تلك الاجنحه

قصيقصة

فى يوم حاول يبقى انسان لكن مستحملش ومات 

اللى جه مكانه حد اسوأ منه فى اسوأ اوضاعه

:( :( :( :( :( :( :( :( :( :( :( :( :( :( :( :(

وحيده انا

ابكى بشده لا اعلم بالتحديد على اى شئ ابكى هل ابكى على اشياء تركتها تضيع من بين يدى ام اشخاص ضاعوا فى غفلة من الزمن لن يعودوا ام بشر يعيشون معى لكنهم ليسوا معى ام بشر ساخسرهم قريبا لسخافتى كما خسرت قبلهم

اشعر ان بئر البكاء بداخلى لم ولن يجف لسنوات طوال عجاف لا اجد بجانبى الا هاتفى الذى اصبح صديقى فى فتره وحدتى الطويله اخذه بسرعه لا لااكلم احد الاصدقاء-الغير موجودين اصلا فى حياتى- لكن لاشكو له ما بداخلى يبدو ان اجمل ما فيه انه لن يرد على وبذلك سيطول شعورى اللامتناهى بالوحده وحتى اذا بحثت فى ارقامى عن شخص اتحدث معه فلن اجد فهذا توقفنا عن الكلام لسبب وهذه لاخر حتى وان كان السبب اننا توقفنا عن الكلام بدون سبب

وقتها سادرك بانى اصبحت وحيده ومثيره للشفقه

اعرف انى ساهزم جدا

لا املك هذه الميزات الخرافيه التى يصفون بها النساء"فهن قادرات على توقيع اى شخص فى شباكهن" لا اعلم كيف افعل ذلك ولا املك سوى حبى لك الذى اتانى فجأه ليهدم كل حصونى التى شيدتها خوفا من اقع فى حبك ولا شئ يقوينى ولا شئ بى يجعلك تحبنى او يجعلنى اثق فى مصيرى المحتوم معك فقط اقع ببطئ فى قراره حبك وينتابنى الشعور بالسعاده كلما اقتربت من النهايه لكن دائما اشعر وكانى سارتطم بالارض بشده ولن يبقى فى قلبى جزء سليم ولن تكون موجود لتمسك بى فقط ستكون واقفا تنظر الى وقتها سادرك انه انا من فعل ذلك بى

لكن الان انا سعيده فى كل لحظه لا شئ امامى الا حلم جميل بانك ستكون هناك عندما اقع لتمسك بى وانا الان مستسلمه  لتلك القوى الخفيه التى تشدنى اليك لا اقاومها ولا اسير ضدها فقط اسير كما تريدنى ان اسير 

وعندما اتمنى فى بعض احيان ان تكن لى تلك الميزه الخرافيه التى تميز بنات حواء سواى اصل الى حقيقه لا شك فيها هى انه حتى وان كنت املك تلك الميزه فبالتاكيد كانت ستتهاوى امامك كما تهاوت كل حصونى

اصبحت كانى فتاه مراهقه اسير فى درب ذلك الحب المجنون يعترينى الاحساس بالسعاده والحريه حبك يشعرنى بالحريه يجعلنى اتشبث به واخاف ان يضيع اعود طفله فرحه بلبس جديد عندما اكلمك عندما اراك اشعر ان قيود البشر لم تعد جزء منى
شعرت انى تخلصت من كل اوزانى الزائده الخاصه بالكره والخوف واى صفات قبيحه يكتسبها البشر فتكسبهم ثقل يتعبهم 

كنسمه صيف عابره تاتى فى لحظه قحط اتانى حبك ليعيد لى امل الحياه والحريه والمقاومه من جديد ليعيد لى حلم حبى الاسطورى اساسه التحليق فى سماوات الجمال 

دخلت الى اللعبه بكل قوتى وانا اعلم مسبقا انى الطرف الخاسر فيها لكنى استسلم وبشكل لا ارادى 

ارض الخوف

 ايه مدى التشابه بينه وبين الوحش اللى كان فى خيالى كنت دايما بشوفه كان بيخطفنى وكان شكله وحش ومخيف ليه فى اللحظه دى فكرت كده افتكرت الوحش فكرت ان انت شبهه

يا ترى هو الوحش بس متنكر فى حد بيحبنى ولا الوحش ده جوايا انا مقدرتش اسيبه مع لعب الطفوله طلع عشان يخلينى اكره الناس اللى بيحبونى واخاف منهم واحب اللى بيكرهونى وحيلتهمنى بعد ما يخلينى اتخلص من الناس اللى بيحبونى كل احساسى دلوقتى ان انا خايفه زى ماكنت وانا صيره بخاف منه 

رساله قصيره من الارض

كان بدى غير العالم مش عارف كيف العالم غيرنى

الا يكفى حبى لكم كى تمدونى بالعون لا اعرف اكثركم شخصيا وبعض منكم عرفته وعشت معه لكن المشترك بينكم حبى لكم بعض منكم اقاربى لكن لم التق بهم من قبل .

اريد عونكم كى اكون معكم انا لست طيبه ولم اوأثر فى الدنيا باى طريقه لكن لم اعد احتمل العيش بهذه الحياه .

اريد ان اكون معكم فهذا عالم افضل بالتاكيد . فهل تسمحوا لى

قصه قصيره ملهاش اى لازمه

وقف على الباب وطرق طرقه واحده او اثنتين لا تعلم بالتحديد فتحت الباب وجدته امامها فصفعت الباب فى وجهه بشده فاخذ يطرق الباب كثيرا الى ان مل وانصرف لكنه لم ىينساها 

هى تعيش منذ زمن بعيد وحيده فى بيتها المنعزل حاولت مره العيش مع البشر لكنهم نبذوها مره بعد مره حتى قررت ان تنعزل وتعيش بمفردها هذا افضل كما انها اعتادت على الحياه بمفردها كان اول من يطرق بابها واول من يصل لهذا القرب من بيتها لم يفكر احد قبله فى هذا او فكروا ولم يجدوا الموضوع يستحق العناء 

بعد سنوات وسنوات كانت قد نسيت الامر عاد مره اخرى هذه المره وجد الباب شبه مغلقا فتحه وتقدم الى الداخل البيت كانت مشغوله نسيت تغلق الباب او تناست املا ان يزورها احد بمجرد ان راته فزعت حاولت طرده لكنه وعدها انه سينتظرها حتى تهدأ بعد ان هدات تكلموا وضحكوا معا اندهش عندما علم انه لا احد زاراها من قبل 

لكنها فجأه وقفت وعلامات الغضب على وجهها وطردته بعدها بكت بشده تعرف انه لن ياتى احد بعده اليها لكنها كانت مرعوبه من ان يمل منها مثل الباقيين لم تستلطفه على اى حال لكنه عاد مره اخرى وظل واقفا على الباب يمزح معها مره ويغضب منها مره هى اعتادت على وقوفه لا تريده ان يدخل ولا نريده ان يرحل................................

امى -عليها السلام-

بما انو النهارده اليوم العالمى للمراه  يبقى لازم اتكلم عنك انتى اول ست فى حياتى والست اللى اثرت فيا من اول ما اتولدت ولاخر حياتى

انتى طبعا متعرفيش ان انا ناويه اول كتاب اكتبه اللى هو مش عارفه عن ايه ولا عارفه عنه اى حاجه ولا حنزله امتى حتى وممكن مكتبوش اساسا حيبقى اهداء ليكى 

مش الكتاب بس اللى اهداء ليكى حياتى كمان بهديهالك من وانا صغيره انتى اللى اخترتيلى اسمى -بحبه على فكره- اخترتيلى حياتى مش بطريقه وحشه انا كل حاجه كويسه بعملها عارفه انها جايه منك انتى بسببك انتى اول حد علمنى ان مفيش حاجه اسمها يأس لولاكى كان ممكن ابقى مجرد بنت معاقه قاعده فى بيت مش بتعرف تعمل حاجه خالص ويمكن كمان ماخدتش فرصتها فى التعليم عشان اهلها خافوا عليها انتى كمان بتخافى عليا عشان كده عملتى ده

حاجات كتير اوى انتى اللى خلتينى اعرف اعملها لما كنتى دايما تقليلى حاولى كنت بتضايق منك واقول متسبنى فى حالى بس عرفت ان انتى كان عندك حق 

دايما بتهتمى بالحاجات اللى انا بقولها حتى لو تافهه واللى بحبها حتى لو مش مهمه بتشجعينى اعملها دايما وبتحبى اكون بعمل حاجه عشان تقولى للناس شفته دى عملت ده حتى لو تافه  بحسك فخوره بيا

وانا صغيره كنتى مثلى الاعلى فى الجمال كنتى جميله جدا وانتى فارده شعرك اسود غامق جدا وطويل كان نفسى ابقى شبهك فى الشكل بس فى الشخصيه كنت بحسك مغلوبه على امرك ده كان بيضايقنى كنت بتبسط لما الاقيكى سعيده بحس ان انا كمان سعيده بالضروره 

دايما عايزانى اجرب كل حاجه واعمل كل حاجه انا عايزه اعملها عايزانى اعيش من غير قيود حتى لو مش بتقولى ده

حاسه كمان كل اللى بكتبه ضئيل جدا بالنسبه ل اد ايه بتحبى تساعدى الناس وتريحيهم باختصار حقولها فى كلمتين

انتى ملاكى اى حاجه كويسه بعملها اصلها ليكى انتى

مش حلومك دلوقتى على التغيير اللى حصلك بس اكيد بعدين

افه حارتنا النسيان

غريب جدا انى اكون بفكر ان قلبى بقى تقيل عليا مبقتش قادره اشيله بقيت بكرهه عشان هو خواف بيخاف من كل حاجه .
وبعدين تيجى حلقه بلدنا بالمصرى فيقرروا انهم يكلموا عضو من اعضاء جسمهم ويقولوا حاسين نحيته بايه .فبفكر فى نفسى ان انا حكلم قلبى حقوله:"يا قلبى انت بقيت تقيل عليا قوى انا مش قادره اشيلك".
 بس لما سمعت اللى قالته الدكتوره منال عمر عن الولد اللى مات فى محمد محمود ومكنش ليه بيت لقيت نفسى بعيط ومش قادره اوقف يمكن اكون سمعت الحكايه دى كتير بس كل مره بتاثر وبعيط وبقول انا لازم اعمل حاجه وبعدين "افه حارتنا النسيان" بنسى بنسى حقوق الناس دى عليا وواجبى نحيتهم وارجع تانى للتنظير والكلام اللى مياكلش عيش 
بس حقيقى فى وقتها حسيت ان قلبى مكنش تقيل عليا ولا حاجه عشان بقى اتقل مبقتش طايقاه مبقتش قادره استحمله وحسيته هو كمان مش طايقنى 

حسيته عايز يقلى 
انتى اللى مش طايقانى وانتى اصلا اللى مليتينى بالهم والحزن وبعدين جايه تقولى ان انا بقيت تقيل طب مين قالك ان انا مستحملك انتى بترمى غلطاتك عليا وخلاص عشان مش عايزه تعترفى ان انتى غلطانه بتقولى ان انا خواف مانتى مبتعمليش حاجه عشان تخلينى شجاع انتى المتحكمه فى جسمك ليه مش بتخلينى اعمل الحاجات اللى انا خايف منها عشان انتى جبانه بس عماله تتهمينى انا وخلاص

ملحوظه: الاجزاء المكتوبه بلن مختلف ده قلبى اللى بيتكلم مش انا


مش بايدى يعنى حعمل ايه حشوف اللى بيحصل وادور وشى 

ماهو ناس كتير بتعمل كده وعايشه ومبسوطه 

مقدرش اعمل كده حاولت بس منفعش
بس انت عندك حق انا جبانه فعلا

يبقى لازم تغيرى نفسك وانا ححاول اخف شويه 

وانا ححاول اتغير بس مش حقدر محملش عليك معنديش حل تانى


وعملت مصالحه كده وكده مع الذات عشان انا مش حينفع اعيش من غير قلبى لغايه ملاقى حل اتخلص بيه منه

فلتنعموا بالسلام ولنبلى بالهم

يا هؤلاء الابرار الصامدون الشهداء الحق ليتكم لم تموتوا وليتنا لم نخسركم ان خسارتكم هى الاسوأ وبقائكم كان الامل الوحيد فى انه "على هذه الارض ما يستحق الحياه" لكن الان وقد متم يؤسفنى ان ابلغكم انكم تركتم خلفكم حفنه من اذلال القوم حفنه من العبيد الذين يقبلون الظلم مادام لا يفسد استقرارهم تبا لاستقرارهم وتبا لهم
لقد متم من اجل قيم متلاشيه متم من اجل الحريه وتركتمالعبيد يتمتعون بعبوديتهم متم من اجل الكرامه وتركتم خبثاء يبيعون كرامتهم من اجل امنهم -هم فقط ولا احد اخر- متم من اجل ديموقراطيه يضعها الاذلال تحت اقدام المتشدقين بالدين والمتشدقين بالامان
وهاهم الان يقيمون مسرحية خرقاء على ارواحكم يقومون فيها بدور الشرفاء الاحرار وتبدأ المسرحيه الهزليه وتنتهى بمحاوله تاكيد انكم لستم شهداء ولستم احرار لا يعلمون ان المسرح سينهار على رؤوسهم ولن يتبقى منهم احد ولن يترحم عليهم احد
متم من اجل قيم سنموت نحن ايضا من اجل ان نبقيها عاليه وليكن المجد لكم والخزى والعار لهم

زهق منى الاكتئاب

زهقت من الاكتئاب او بمعنى اصح الاكتئاب زهق منى -هى يعنى جت عليه- مبقاش فى حاجه غير الاكتئاب بتمنى يبقى فى شئ عادى مجرد انه عادى مش كئيبعايزه اموت بس مش بموت ومش حموت عشان انا مش شفافه ولا احساسى مرهف عشان قلبى يقرر يقف ما يلاقى ناس بتموت ولا طيبه عشان اموت فى هدوء والاكيد بقى مش شجاعه عشان اكون مع اللى استشهدوا
وفى نفس الوقت كمان مش بغير حاجه ومش بعمل حاجه ولا حتى فى اصغر دوائرى -على اعتبا الدنيا دوائر- اجبن من انى اغير شئ اكبر حاجه لما انسانيتى -اللى بتتلاشى اصلا- تنأح عليا اعيط عاللى ماتوا واللى بيموتوا واللى حيموتوا
بكره ازدواجية ونفاق المجتمع بس فى نفس الوقت بقيت شبهه مبقتش بقول عاللى جوايا بغير دايما فى الكلام وازوأ فيه بقول حاجه ومش بعملها بقيت شبه المجتمع
ومش حموت

2011

سنة2012 هلت لكن فى الحقيقة مش محتاجة اتمنى امنيات لطيفة للسنه الجديدة او اتوقع شكلها حيكون عامل ازاى اكتر م انا محتاجه استرجع السنه اللى فاتت بكل تفاصيلها فى العاده مكنتش حعمل كده عشان مش بحب استرجاع اللحظات والحاجات دى

بس السنه دى بجد كانت فارقه اد ما كان فيها تجارب كتير حلوه ووحشه -يبدو ان الحلوه كانت اكتر- بس كانت مهمه عشان فيها اول تجارب تجارب كتير اول مرة اختبرها حصلتلى السنه دى ولو ان عمر الانسان بيتقاس بتجاربه يبقى انا كبرت اوووووى السنه دى عن كل سنه حبتديها من الاول عشان عايزه افتكرها وعايزه احس لمره تانيه كل شعور حسيته السنه دى

اول ساعات السنه ابتدت باحساس ان الخطر قريب وقت حادثة كنيسه القديسين لما احتفالنا وفرحتنا مكنتش لحقت تكمل واكتشفت الحادثه اللى مكنتش تبعد كتير عن المكان اللى كنت فيه وطبعا كان الاحساس كابه شديده وتاكد من انها حتبقى سنه سوده بس حقيقى مكنتش كده بعدها بايام كتير سوده وكئيبه ومناقشات مع اقرب الناس ليا فى الوقت ده واكتشفت اد ايه هما عنصريين وان هما زيهم زى اى حد بيحبوا يحملوا الضحيه الذنب حقيقى اتصدمت فيهم تماما –وما خفى كان اعظم- بس للاسف موقفتش عند الموضوع ده

ونتيجه حتميه لكل اللى حصل بعدها قرروا-الشعب يعنى- يقوموا ثوره فى البلد على غرار تونس انا اصلا لما سمعت موضوع تونس ده كان عندى امتحان واتبسط بجد اليوم ده بس فى الوقت نفسه حقدت عليهم بعدها بمده لما قرروا يعملوا ثوره فى مصر انا مكنتش مصدقه ان ده حيحصل اوك للامانه كنت بضحك من الموضوع ومكنش عندى تصور انها تبقى اكتر من مظاهره كبيره لكن العكس تماما هو اللى حصل ودى طبعا كانت اول تجربه من نوعها اشوفها بعينى فى نفس التوقيت ده تقريبا كنت  ببتدى اول relation ليا فى الحياه وكانت برضه اول تجربه من نوعها اكيد مش حنساها ابدا وبعدين اصلا احتمال تكون الاخيره لا احد يعلم

فى ال18 يوم دول بالذات ابتديت فكرى يميل اكثر فاكثر الى التغيير اصبح الكلام اللى بؤمن بيه نظرى بقى عمليا وكمان اعتقد ان ابتدا يتضح للعائله ان دماغى ماشيه غلط –على حد تعبيرهم- كمان ابتديت احس انهم ابعد ما يكون عنى وانا ابعد مااكون عنهم

كمان كانت اول تجربه من نوعها انى احس بالحريه اشم هوا الحريه وفى الجامعه كمان كانت اكتر سنه فيها شغل طلابى بجد ابتديت اعرف اد ايه الطلبه رائعين ابتديت السنه دى اثبت ايدلوجيا واتاكدت طول السنه انى كنت ماشيه فى الطريق الصح

وللاسف فى السنه دى مريت بتجربه انى افقد شخص عزيز عليا وهى صافى صاحبتى –اتمنى لكى الرحمه- بفتقدها طول الوقت كان فيه معاد بنا قبل الحادثه علطول ومتقبلناش لو كنت اعرف كنت حعمل اى حاجه عشان اشوفها وحشتينى اوى يا صافى اتمنى نتقابل قريب

كمان اول تجربة فشل مش فشل اوى يعنى بس سقطت السنه دى لاول مره فى حياتى اتمنى ما تتكررش

هى دى كانت كل التجارب فى 2011 اتمنى 2012 تبقى كمان مليانه تجارب واتمنى بجد بجد الحريه